Üzülme
Gözlerimde damla damla biriktin, býraksam sel olur.
Beni her akþam terkedip gidiyor gölgem, sen olup.
Senden beni alan; araba ,bir býçak ,belki bir yel olur
Ve sen biliyorsun çoðu zaman aþk Azrail’e yem olur.
Ýyi kal ki rahat yumabileyim gözlerimi þu aþka.
Artýk eminim, bana sadece ahir ömrümde aþ var.
Benim midem kalbim, yalnýz aþým sendin anlasana
Oruçluyum kaç aydýr, imkansýz sensizliði aþmam.
Taþýyor gözpýnarlarýmdan akan nehrin suyu,
Gözlerin içinde boðulmak için can attýðým derin kuyu.
Aynalardan daha iyi yansýtabilirim seni,
Yastýkta rahat edemezsen koynumu al baþýný koy ve uyu.
Yaþamdan soðutuyorsun rüyalarýmý süsleyip.
Eðer sevgi olarak bakarsan ben diðerlerinden üstteyim.
Beni istemiyor olman canýmý çok yakýyor yinede sen üzülme,
Ölene kadar sen için yaþayan gönlüm küs deðil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.