Bir daha dönersem yüzüme tükürsün erzincan Recep özdemir
Bir daha dönersem yüzüme tükürsün erzincan
Saydýkça bitmiyor takvimler Kopardýkça geliyor arkasý Her yeni günün bir derdi var Her yeni günün bir acýsý
Hani derler ya yýllara meydan okurken Günlere esir düþtük Bizimde öyle oldu Dað gibi gönlümüzle bir güne köle olduk
Geçmiyor adý olup kendisi olmayan zaman Hasret çiçekleri yeþerdi bahçemizde Buram buram kokuyor Uyandýðýnda gözlerim derin uykusundan Yetim çocuk gibi aðlýyor
Çocukken arkadaþýmýzdý güneþ Dostumuzdu bulutlar Büyümek için yeni hayaller kurardýk Yeni umutlar Þimdi bulutlarda gölge Güneþde perde Burasý ne ceza evi nede mapushane
Anadilimiz olan küfrün içinde Geçermi zamanýmýz Bir temiz o vardý orospuda oldu anamýz Ninemiz zaten kahpe Bacýmýz fahiþe Bir gün cesaret edersem dur demek gerek bu iþe
Ýsyaným kendime benim Ýsyaným gönlüme Revamý sürünmek Burda iþin ne
Kalmadý içimde ne aþk ne sevgi Sayýlý gün dedikleri bitermi
Etrafýmdaki daðlar oldu bana zindan Bir daha dönersem yüzüme tükürsün erzincan
Recep Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Recep özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.