Ýhanetlerin her türlüsünü gördüm.... Kalbimi paramparça eden... Sokaklarda kendi kendine konuþan, insanlarý görünce,korktum kendimden.. Acýlar hýrpalamýþ,insanlarý kalbinden.. Bunca sene,ne gelmiþ ki ,elimizden.. Þimdi bize ne kaldý ki,geçmiþten...
Ne günler gördüm, yalanýný dolanýný, acýsýný,kederini, çektikçe çektim, verdi tanrým, arkasý gelmeyen dertleri...
Yollar bitmedi, zaman bir su gibi akýp gitti... Hayat zorlaþtý,insanlýk bitti.. Dostluklar kalmadý, tükendi sevgi... Geçmiþten elle tutulur, Bize ne geldi......
Yýllar önce aramýþtým, bir sevgi, beni anlayacak bir eþi, Bulamadým....!!!
Benden uzak durdu, Aradýðým sevgi.. Bulamadým, mutluluðu,þefkati..
Hayatýma hep ,hüzün girdi.. Hasretlik,öldürdü beni.. Geldiðimiz nokta þimdi, Hayatýmýzýn artýk ,son demi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
gonulbeyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.