UNUTMA

Sen uykusuzluk nedir bilirmisin
Týrnaklarýnla yastýgýný parçaladýnmý

Gözlerini tavana dikip
Düþündügün oldumu bütün gece

Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç

Gelmeyince. seni aramayýnca
Ölesiye agladýn mý hiç

Sonra çekilip en kuytusuna yanlýzlýklarýn
Ona ait ne varsa bir bir hatýrladýn mý

Sen günden güne erimeyi bilirmisin
Dev bir agacýn ve efkarýn içinde ölmeyi

Bir teselli aramayý
Issýz parklarda tenha sokaklarda

Deli divane yollara düþüp
Yaþlanmýþ bir köpek gibi
Eskimiþ bir gömlek gibi
Atýlmýþlýgýný hissettigin oldumu sevmekten

Günler geceler boyu yürümekten
Elin ayagýn kalbin yoruldumu

Sen yanlýzlýgýn acýsýný bilirmisin
Unutulmak bir hançer gibi saplandýmý sýrtýna

Ýçinde kýskançlýgýn zehirli çiçekleri açtýmý
Bütün grurunu çigneyip
Sevdiginin geçtigi yollarda
Bastýgý topraklarý egilip öptün mü?

Sen çaresizlik nedir bilirmisin
Sen yokluk nedir gördün mü
Yanan baþýný
Duvarlara vurup parçalamak geldimi içinden

Sen her gün bin defa öldünmü
Böyleyim diye ayýplama beni
Bir gün kendimi
Sonsuzlugun koynuna býrakýrsam

Yaralý ve yenik bi asker gibi
Darýlma unutmaki
Her seven adsýz bir kahramandýr
Unutma ki
ÝNSAN SEVEBÝLDÝGÝ KADAR ÝNSANDIR
GöZyAþI
Sosyal Medyada Paylaşın: