Yoruldum, halim yok gerçekden. Ne seni dinlemeye nede kaprislerini çekmeye çok yýllar önceydi benim uysallýðým kördü ya aþkýn gözü aðzým açýk dinlerdim içine düþeceðim gibi peþinde dolanýrdým kurbanlar olurdum kucaðýmda gezdirirdim nerdeee o eski ben maymun gözünü açtý kýzým nerde akþam orada sabah ben geziniyorum ben yaþýyorum hayatýmý ama yoruldum senin gibi her þey aþklar hep tuzak inemiyorum seviyesine bulamuyorum yolunu herkes her telden çalýyor aþk bu deyip de ayný havayý soluyor gelme üzerime artýk istemiyorum ben býktým aþýk dan sevmekde istemiyorum anlasana ne olursun yoruldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzakdanakşam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.