Yol

Üstü kapalý cümlelerin gülen yüzlü adamý,
hemen yanýnda,yakýnýndayým.
zamaný yýrttým da geldim,
yorumsuz ellerimde bembeyaz "gül" senin...
denizi göremediðim kadar görüyorum gözlerini,
aklýmda senden baþka aþk yok!
aklým baþýmda deðil,arasýnda ellerimin.
Sana en uzak olan,küçük,edalý kadýným.

yol; üzerinde bilmediklerini sürüklerken,
sen; en bildiðim kadar tanýdýksýn...

gülümsüyorsun,hatta daha fazla gülümsüyorsun,
ruhum hýçkýra hýçkýra gülümsüyor,
beþ vaktinde günün dört vakti benimsin,
ben; kimseninim...

vapurun nefret ettiði köpükler;beyaz fakat karanlýk,
karanlýk gecenin örtemediði kadar aydýnlýk.
yol;nasýl da eriyor,
sen yoldaki yabancýdan daha yabancýsýn þimdi...

aklýmý feda ediyorum anýna,
türlü hallerin vicdanýmý kanatýrken,ben mutluuyum.
günahýnda temizlense ruhum,aklansa.
lavanta koksa her dünüm,
önüm,ardým,baþým,sonum "sen" koksa,
affedilsem severken günahýmý,
bu yol, hiç bitmese ölsem yolda seninle,
elinde elim kalsa...


Aðustos ’10
Sosyal Medyada Paylaşın: