Ne seninle kurduðum hayaller gerçekleþti Ne de bu kalp seni yerinden çýkarabildi Bu acýlarýn geçmesine zaman ilaç deðildi Benim ilacým sadece senin geliþindeydi
Sensiz gecelerim hiç geçmiyor Gündüzleri ise tat vermiyor Sensizlikten kalbim üþüyor Bir türlü hayata ýsýnamýyor
Gözlerim gözlerini arýyor Kalbim ismini sayýklýyor Yüreðim delicesine seni istiyor Melek yüzün hayallerimden çýkmýyor
Seninle bir ömür doyasýya yaþamak varken Bu çaresizliðim, boþvermiþliðim senin yüzünden Gittikçe uzaklaþýyorsun bir kayan yýldýz gibi benden Sadece izliyorum tutamýyorum kayýp gidiyorsun ellerimden
Sonbaharda bir aðacýn yapraklarýný döktüðü gibi Umutlarýmda teker teker tükenmeye baþladý þimdi Ayrýlýðýmýz bana yaþarken ölmeyi öðretti Hayat bana sensizliðin ne kadar acý olduðunu gösterdi
Dýþarýdan bakýnca yüzüm gülüyor gözükebilirdi Ama içimin kan aðladýðýný kim bilebilirdi Sana kavuþamamak sanma ki beni pes ettirdi Destanlaþan aþklarý büyük yapan kavuþamamalarý deðil miydi
Ensar Türkay www.sairensar.tr.gg
Sosyal Medyada Paylaşın:
ensartr92 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.