Üst katta yaþayanlarýn gürültüsünden patýrtýsýndan býkmýþtým,
Þimdi de evimin karþýsýndaki yol inþaatý baþladý, inanamadým,
Onlarca kamyonla toprak getirilip yýðýldý ve dozerler baþladý,
Onu pekiþtirmek için de hepsi üzerinde, dolaþtýkça dolaþtý...
Ben de zihnimi dolaþtýrýyorum, kalkýp nereye atayým kendimi,
Bulurum belki ilerleyen vakitte, baþýmý alýp gideceðim yeri,
Tilkinin dönüp dolaþýp geleceði yer kürkçü dükkanýdýr ama,
Dükkanda hiç kürk kalmadý, hepsini saldým benden uzaklara...
Neyse, zihnimi daðýtmadan kendi iþime bakmalýyým, onlar bekler,
Planý kafamda yapmýþ oldum, silip süpürme iþi bu, gönül neyler,
Ýster ki bir hizmetçisi olsun, tutsun iþlerin bir ucundan o da,
Bu þans bendeyken önce iþleri sonra da kahveyi yaptýrýr bana...
Yavaþ yavaþ acele edip kendi iþime bakayým ama onlar da zor,
Süpürge, silme, banyo-tuvalet temizliði, yemek; neyse ki o var,
Olmasa bile sað olsun peynir-ekmek, o en güzel yemek bence de,
Boþuna dememiþ atalarýmýz, acýkýrsan eðer ekmek ve peynir ye...
Bu sözü nereden duyduðumu bilemiyorum ama mutlaka denmiþtir,
Atalarýmýz konuþkanmýþ, aðzýmýzdan çýkan onlarca söylenmiþtir,
’Canlarý sað olsun!’ diyecektim ama o da yanlýþ bir dua olacaktýr,
Doðrusunu buluncaya kadar da artýk güneþ ufukta kaybolacaktýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.