Bir memleket düþünün, Esnafý batýk, Memuru çatýk, Emeklisi yan yatýk. Ýþçisi meydanda gaz yemiþ dilleri lalýk... Köylü traktörüne alamýyor yakýt Ulan bunlarýn yanýnda biz Muhasebecilerde battýk....
Eee esnaf bizim patronumuz O verecek ki bitecek borçlarýmýz El aç be Muhasebeci el aç esnafa Vermezse patlayacak kredi kartlarýmýz...
Memur esnafýn patronu Alýþ veriþ yaparsa artar esnafýn raconu Devletin elide Memura-iþçiye çok sýký be gardaþ Gösteriyor çalýþana, emekliye hep birazcýk ucunu...
Emekli geçinemiyor, giriþiyor bir iþe, Gidiyor maaþýnýn yüzde on beþi priþe, Herkese borçlu, kaçýyor köþeden köþeden Bakkal , çakkal bir de maliye yakalýyor onu hep þiþeden...
Ýþçi hep hak arýyor meydanlarda yatýyor, Cop yiyor , tekme yiyor, biberli gazla besleniyor, Evi de yok çoðunun, sokaklar mecburi mekan Sarý Sendikacýlarda haklarýný masalarda satýyor...
Köylü traktörüne yakýt alamaz, Elinde tohumu tarlasýna atamaz, Onlarda aç, perme periþan hali Eli kolu baðlanmýþ bir þey yapamaz...
Esnaf periþan, Memur Periþan Emekli periþan Ýþçi periþan Halk periþan Köylü perme periþan Sen dur hele Muhasebeci çýkma oradan...
Soruyorum ilgililere; Nedir bu çizilen pembe tablo neden bu yalan Hep kendi cebini resmediyor bunu çizen ressam Ne diyeyim baksana % 50 halen memnun halýndan... Kazým DOÐAN ( 12.06.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.