Zamansız ölüş..

Hani zamansýz geliþler ve gidiþler vardýr
Tartýþýr durur insan, muallakmýdýr.. Mutlakmýdýr
Bilinmezliðin derinliklerinden gelir.. Bu öyle bir haldir ki ;
Namazý bitiripte dua etmeyen birini hatýrlatýr

Yemeðin en güzelini yerken, genize kaçan ekmek tanesini
Tam meyvaya dururken, soðuk vurmuþ kaysý aðacý gibi
Berzah da dolaþan yalnýz seyyah misali
Bir varmýþ, bir yokmuþ sanki
Kendi elleri ile boðar gecenin katranýnda, acý ile sevinci

Bülbül’e fikretmeye çalýþan gül dalý gibi ;
Sen bana aþýksýn ama, ben narin ve kýrýlganým
Nasýl taþýr senin aðýrlýðýný bu naciz caným
Sonra gecenin koynunda henüz semaya bakamadan büker boynunu da
Kýyametini bekler..
Kim bilir... Belki cennet’te aþký heceler

Hani bir kýz giyiverir ya sevda satenini allayarak, pulluyarak
Halbuki bilmez ki ona yamalý pazen düþmüþtür
Aþk’ý yaþayacaðým derken kafayý üþütmüþtür
Ýþte bütün bu haller, zamansýz ölüþtür
Zamansýz ölüþ..

Kaç sefer öldüm zamanýnda zamansýzca
Kimi zaman bir sevdayý yamalarken
Kiminde sahte mutluluklarýn deminde gülerken, ansýzca
Ölüverdim iþte.. Öldürdüler kirli kalpliler umarsýzca

Yakamoz bakýþlarým vardý benim, týpký gökkuþaðý gibi
Þimdi katraný andýrýyor.. sanki karadelik
Umutlarýmý çekip hayallerimi yýkýyor, yüzümdeki iki gedik

Ben.. Keþkelerin denizinde kulaç atan adam
Piþmanlýklarýn kuyusunda inliyorum
Herkese korkarak bakýyorum
Budamý beni öldürecek diye
Ah bir bilsen acýyý tarif etmenin kelimelere düþmediðini
Ne noktanýn, ne virgülün yetmediðini

Þimdi sadece O’na sýðýnýyorum.. Zamansýz ölmeyim diye..


Sosyal Medyada Paylaşın: