Ýnsan umut ettiðince yaþarmýþ.
Yollar aþýnmakla tükenmezmiþ.
Israrla ve sürekli,
Her defasýnda,
Hep bir dahaya,
Bir dahaya,
Yol alýrmýþ umutlar
Sonrakini
Sonrakine devrederek.
Devri alem eyleyerek.
Umut.............insan,
Ýnsan.............mücadele,
Mücadele........karmaþa,
Karmaþa.........cesaret,
Cesaret..........yaþamak,
Yaþamak.........umut,
Umut..............insan,
Ýnsan..............umut,
..........................
Bu kýsýr bir girdap.
Veya bir sarmal.
Yada bir anofer.
Kim bilir!
Yaþamýn sarmaþýðý belki de!
Sarmaþýk...
Ýçinde bulunduðu karmaþadan baþka bir açý oluþtururmuþ,
Yön tayin edermiþ,
Yol bulurmuþ kendine,
E bizim yolumuz nereye...
Dönüp duralým bir ileri,
Bir geriye.
Hesap kitap
Kime ne!
Gün ölüp devran döndüðünde
Herkes dönecekmiþ kendi derdine.
Dön baþa sor kahyanýn keyfine
Kulak versin yüreðinin sesine
Ad-ýný sen koy bu þiirime...
Haziran 2011
SSD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.