KENAR SOKAĞINDAN GEÇTİM GÖNLÜMÜN...

Kenar sokaðýndan geçtim gönlümün
Sevgiler, hüzünle dövüþüyordu
Bayramlýk aðzýný açtým gönlümün
Kuþlar bile ekmek bölüþüyordu...


Utandým o anda insanlýðýmdan
Çiçekler çýkardým kalp sandýðýmdan
Hâyâller kurarken ben Kafdaðýndan
Þiirler yürekten öpüþüyordu...


Nerde o sevgiler, güzel yürekler
Denizde karaya vurdu kürekler
Dostluk diye bir þey bilmez dönekler
Gerçekler yalana dönüþüyordu...


Ne oluyor dedim düþünüp, durup
Pan-zehir sayýlmaz içtiðim þurup
Zaman tünelinin altýnda durup
Yýldýzlara baktým deðiþiyordu...

OKTAY ZERRÝN-BAFRA

Sosyal Medyada Paylaşın: