söyle gülüm, bal dökülsün yine dudaklarýndan; seni seviyorum derken alev sarardý bedenini al al olurdu yanaklarýn, avuçlarýn terlerdi, zaman durur yýldýzlar raks ederdi gözlerinde, gönül pýnarýndan türküler çaðlardý diline
söyle gülüm..! bir daha söyele..!
susma..!
figüraný biz olmuþsak hayatýn; kim oynuyor baþ rolde aþkýn yaratýcýsý verdi bize, kalem de elimizde, silgi de biz yazar biz oynarýz sahne emrimizde haydi be gülüm; birlikte söyleyelim; perde..!
aç gözlerini, bak bana ýþýl-ýþýl dünya kararýyor sen bakmazsan buz kesmiþ ellerin, sararmýþ benzin...
gömleðimi vereyim üþüyorsan...
canýma cansýn sen, gözüme nursun sen, sensiz olamam ben ölüm Allahýn emri de be gülüm sensizliði hazmedemem, yokluguna katlanamam, ben sensiz olamam gülüm..!
atahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
atahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.