CEVİZ KAPLI DOLABA UZANIRKEN ELLERİM
Dýþarýda yaðmur son hýzla,sabah olmaya hazýrlanýr,
Aðzý geniþ desen fincanýmda sýcak tarçýn yudumlanýr,
Kasvetli havayý sevmezler,bende sayfalar roman yazýlýr,
Ceviz kaplý dolaba
bak;
yine uzandý ellerim...
Babadan kalma evim,sokak,iç dünyama sahnelerim,
Sarý saçlarý,saraylý edasý senelere imzasý,hecelerim,
Çoðu onu yazar,yap boz yaþamda onu resmederim,
Ceviz kaplý dolaba
bak;
yine uzandý ellerim..
Beyazýt mahallesi diye bir yerde,o evleri didiklerim,
Kapý çalýnýr elinde bir sini,taze fasulye sohpetteyim,
Fasulyelerini ayýklayan þu deli kýz,kahkaha sesindeyim,
Ceviz kaplý dolaba,
bak;
yine uzandý ellerim...
Batýl itikatlara sýkýþmýþ,þu özgürlükleri resmederim,
Sýcak suda eriyen þu kahveyi elimin tersiyle iterim,
Bir edalý fizyonomisi bilge falcýya o,fincaným beklerim,
Ceviz kaplý dolaba
bak;
yine uzandý ellerim..
fala inanmasamda ben bu kýzý illa dinlerim..
SALÝHA HANIM
KAYIP SAYFALARIM YÝNE ÝÞTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.