NANKÖR
Adým dil alýptý elin dilinde
nankör eteðine kara düþmüþüm
Kalem de yazýnca kýrlýr elimde
Nankör eteðine dara düþmüþüm
öðüt versem o hiç beni almýyor
Ne desem söylesem halden bilmiyor
Kendi bam teliyle çalýp söylüyor
Nankör eteðine hora düþmüþüm
ben hayvan mý diðer hele gül baðla
Ezil baðrým ezil gözlerim aðla
Can ister al ister karalar baðla
Nankör eteðine zora düþmüþüm
sohbeti yok ne de yüzüm güldürür
Bir sözü bin töhmet adam öldürür
gül yüzümü günden güne soldurur
Nankör eteðine zara düþmüþüm
Gündüz geze geze papuç deliyor
Her akþam gelende baþý aðrýyor
Ne iþ bitir nede yemek yapýyo
Nankör eteðine hara düþmüþüm
Ben ne kusur ettim sana yaradan
Bu gaderi verdin bana sonradan
Al canýmý kurtar beni bu yaradan
Bir nankör eteðine çora düþmüþüm
BESDÝ CE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.