Katar katar kaðnýlar giderdi yollarýnda, Ahali gurbet elde bu þehir yalnýz kalmýþ, Ne bülbül var ne de gül kurumuþ dallarýnda, Kimsesiz sokaklarý sessiz hayale dalmýþ.
Etkisi yok rüzgarýn keskin deðil ayazý, Karþýda kârlý daðýn korkunç heybeti duran, Unutulmuþ yaylalar boþ geçirir her yazý, Öyle bir sükut ki bu caný canýndan vuran.
Hüzündeki pýnarýn yavaþlamýþ akýþý, Sanki o da ortama böyle ayak uydurmuþ, Solmuþ minarelerde Selçuklu´nun nakýþý, Kim bu þehrin katili, tarihe kim kýydýrmýþ?
Tarihin ev sahibi o güzel þehir nerde? Gelin gibi süslenmiþ faytonlar nere gitmiþ, Betondan bina dolmuþ gördüðümüz her yerde, Çifte minare yasta, medrese isyan etmiþ.
Ey Timur´un öfkesi, Beyazýt´ýn sevdasý, Kolay kolay yýkýlma diren sen sultan þehir, Susmasýn üzerinde ezanlarýn sedasý, Belki kalkar yeniden üstüne çöken kahýr.
Kadý Burhaneddin´in emaneti bizlere, Korumak gerek O´nun tarih saklý özünü. Hala rastlamak güzel Selcuklu´dan izlere, Silkinip temizlese beton kaplý yüzünü.
Farký yok ki þehrimden pare pare köylerin, Onlarýn içini de acý, keder bürürmüs, Artýk adý anýlmaz devran sürmüþ beylerin, Hepsi de birer birer uzaklara yürümüþ.
Bu þehrin gözyaþýdýr al akan Kýzýlýrmak, O da sessiz ve durgun gidiyor gurbet ele, Pir Sultanýn sözünde ne güzel seni sarmak, Kurban olsam Veysel´in sazýnda çalan tele.
Kaç aþký konuk etti bilmem bu il baðrýnda, Yýllar var ki dillerde destan diye söylenen, Çok gönüller kýrýldý bir güzelin uðrunda, Bazen yere düþüldü, bazen gurbet boylanan.
Yollarý var daðlardan kývrým kývrým geçilen, Boþ olsa da þimdilik gün gelir geçen olur, Bu þehrin yeri kalpte O deðil ki göçülen, Bir sevdadýr Sivas´ým uðruna binler ölür. Üzülmesin sultan kent gidenler geri gelir.
Hasan Ilter Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Ilter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.