Ýçimdeki küçük kýz, Nereye kaybolduysan çýk ortaya... Ben hala þoktayým anlýyor musun? Þaþkýným hala. Tek bir ümidim kalmýþ avucumda kala kala. O da kaybolursa... Yokolursa... Ýnan hiçkimse engel olamayacak umut defterimi kapamaya.
Parmaklarým sýkýþýyor birbirine, Sýkýntýdan,kederden. Hergün bir darbe yiyorum zaten Senden,heryerden Ben aðlýyorsam eðer sen þimdi gülerken, Her dakika nemliyse gözlerim Belki de erken... Ama hiç mi üzülmedin ben çekip giderken? Sevindin belki de, Nasýlsa sadece bendim onca dayanýlmaz acýyý çeken. Her anýmda sýrtýmdayken gölgen, Ruhumdayken leken, Mutsuzum, Seni böylesine severken. Söylesene nasýl aðlamayacaktým arkama bakmadan giderken?...
Yitik Peri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yitik Peri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.