öylesine tutkundum ki sana hep peþindeydim,hep gölgende nerde görülmüþ ki böyle bir gövde kan verecekti canýna beþ sene
hani, bir anneler günüydü sen hastanedeydin ben evde ziyaretinde oturuyordun tekerlekli sandalyede sana verememiþtim aldýðým mendili hediye
o seni son görüþümdü belki de açmýþtýn kollarýný ben gelsin diye ne yazýk ki öpememiþtim yanaklarýndan bile bir buse olacaktý senden bana son hediye
sen beni býrakýp gittin zamansýz bir çocuk ne yapartek baþýna yalnýz hayatý boyunca olur bahtsýz kanar yarasý devamlý durmaksýz
o günü andýkça hep aðlarým anam þimdi olsan ömrümü adarým þimdi sensizliðin ateþiyle yanarým al yanýna söndür anam FEVZÝ ÞAHÝN 24/06/2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
Filiz Şahin. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.