Velhasıl

Hüznümü kavrayýp attým hazara,
Beni içimdeki esir güldürür.
Arada gülümser saran manzara,
Hasret hýçkýrýðý bir bir öldürür.

Yalnýzlýk benimle her þey engebe,
Masmavi çokluklar neþeler sizin.
Tutsak naðmelerim zamana gebe,
Sessiz itiyorum sezdirmeksizin.

Derken gizlemiþim sýrra sýrrýný,
Yok’u varda gördüm, varlýðý yokta.
Yaþanan bu ömrü bu gün yarýný,
Velhasýl akýbet, belli son nokta…

10.06.11 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın: