Topraktaki servet, petrol gazlar madenler, Önce listeleyip sonraya sakladýlar... Bizleri biz yapan kendi deðerlerimiz, Önce listeleyip sonra yasakladýlar.
Artýk dedem fersah fersah yukarda kaldý, Bir bir kopardýlar kesip baðlarýmýzý, Kuzulara þimdi daðlar ovalar yasak, Domuzlar istiyor yeþil baðlarýmýzý..
Deðerler eriyor, temeller yumuþuyor, Takýp sýra sýra hep eteklere ziller, Binanýn çöküþü ile hareket edip, Enkazýnda bayram edecek bu reziller...
Meskenlere kanal döþemekle meþguldür, Ýnsaftan izandan düþünceden fakirler... Balta bile kesmez havayý pis kokudan, Yayýlýr durmadan her bir tarafa kirler.
Kaç on yýldýr yola, yapmakla uðraþtýnýz, Sýra sýra hendek, sýra sýra engebe; Hayalin boþuna, ey fesat, ümitlenme! Bizim yarýnýmýz þanlý dünlerden gebe!
E.Þ Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.