KARININ ELİNDEN
Bir az doðru bir az þaka
KARININ ELÝNDEN
Hal ahli olmayýb, dil bilmeyende,
Kurtar caný, öl karýnýn elinden.
Dýð-dýðnan, ah-vaynan günün keçende,
Karalar ay, yýl karýnýn elinden.
Geceler canýný kýzdýrmayanda,
Sýrtýna tepitme düzdürmeyende,
Elleri sinende gezdirmeyende,
Keçer cana yel karýnýn elinden.
Turþudub yüzünü zehleni töker,
Yýllarla baþýnda kara turp eker,
Sinene alosman daðýný çeker,
Töküler saç, tel karýnýn elinden.
El-ayaðýn kendir ile baðlayar,
Kapýsýnda köle kimi sahlayar,
Þu haline annen-bacýn aðlayar,
Kurtarýlmaz bil karýnýn elinden.
Derdin çohalsa, dert bilene söyle,
Nadan çetin kanar kavalla-neyle,
Allaha yalvar sen dualar eyle,
Günde namaz kýl karýnýn elinden.
Gördün göy eksiye dönübdür günün,
Karalýb ocaðýn, sönübdür külün,
Borandan , tufandan enibdir günün,
Baþa çare bul karýnýn elinden.
Ay Coculu senin baktýn getirib,
Hal ehlini Tanrý kendi yetirib,
Karýn seni tamamlayýb, bitirib,
Sense sevin, gül karýnýn elinden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyraqif Coculu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.