Gönül ne gezersin mazi daðýnda
Eski çamlar bardak olmuþ bilesin
Tortularýn kalmýþ yürek yaðýnda
Sevda baðýn gazel olmuþ bilesin.
Usa vurup durma, ceylan gözlüydü
Ay benzi gamzeli, mahmur yüzlüydü
Fidan boylu idi, tatlý sözlüydü
Dilbaz diller ebkem olmuþ bilesin.
El ele tutmadýn yandýn kül oldun
Gönül gidip gelir, tozlu yol oldun
Sularý çekilmiþ kuru dal oldun
Sýrma saçlar apak olmuþ bilesin.
Bu nasýl bir gönül halden anlamaz
Kara sevdalýdýr, dur dan anlamaz
Âleme yaymýþtýr sýrdan anlamaz
Herkes seni söyler olmuþ bilesin.
Baharý olmayan bir ömür kýþtýr
Sevda pýnarlarý gözünde yaþtýr
Kazýnmýþ sineye, kitabe taþtýr
Ölmeden yürekten çýkmaz bilesin.
H.Ýbrahim Sakarya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.