Şiir Oldum

yaðmur oldum
gökyüzü ile seviþirken duygularým
sis oldum
kaybolmadým
düþlere boyadým kendimi

güneþe kavuþunca
sen oldum
kimsesizliðimi bitiren orman

bin ömürlük
aþk oldum
yanak yanaða yaþar iken yürek atýþlarýnda
ateþi üfürdü sevi


ellerimin yoksulluðunu doyurdu
büyülendiðim oyuncak
çocuk oldum
nasýl da büyüdü gözlerim


ses oldum
ýslýðýmla yarýþtýrdým cýrcýr böceklerini
havalandý dört bir yanýmda kuþlar
neþe oldum
ben gülümseyince tüm serçeler güldü

türkü oldum
ezgilerle dolaþtým
bütün ozanlarýn aþk diliyle

koku oldum
akasyalar çiçek açýyordu
içime çekerken nefesini



ilk kez mi dokunuyorsunuz ateþin tenine
kaç yangýndýr neredeydiniz
soru oldum


sevda kalbi hýrpalar
sus oldum söyleyemedim derdimi




Sosyal Medyada Paylaşın: