Adýný sensizlik koyduðum bir yerdeyim. Her yer karanlýk aydýnlýðý (seni) arar bir haldeyim. Anýlar aklýma geldikçe caným acýr, kalbim sýzlar , yüreðim her yerde seni arar. Gezdiðimiz gördüðümüz yerler sanki yakama yapýþýr bana hep seni sorar.
Her sabah kalktýðýmda ilk aklýma gelen sendin. Senin benim olduðunu bilmek bile bana çok huzur verirdi. Gözlerine baktýkça bakasým gelir ama kalp atýþlarým buna fazla izin vermezdi. Gözlerine baktýðýmda baþka bir aleme gider, hayaller kurar geleceðe seni haykýrýrdým. Ama hayallerim gerçekleþmedi. Ne yazýk ki hala sensizim. Zevk alamýyorum artýk hayattan, can çekiþir gibi yaþýyorum kalbim sensizliði kabullenemiyor.
Oysa ki sen benim güneþimdin önümü aydýnlatýrdýn. Þimdi karanlýkta kendim ile boðuþuyorum. Bir yaným bekle gelecek diyor, bir yaným boþuna bekleme sensizliði seçti diyor. Bir yaným geleceksin diye ümit ediyor ve bir yaným da gelmeyeceksin diye korkuyor.
Ben sensiz de yaþayabilirim ama gittiðim her yerde gözlerinle karþýlaþýrým. Mutluluða ve sevince elveda, acýlara ve yaralara merhaba derim. Ben sensiz de yaþayabilirim ama nefesim daralýr, soluðum kesilir, yaþarken öldüðümü de görürüm Ben sensiz de yaþayabilirim ama dertler ve acýlar beni maf eder, gittikçe büyüyen yarama tuz basmýþ olurum Ben sensiz de yaþayabilirim ama senle bir baþka yaþarým. Sevgiyle, aþkla, mutlulukla arkadaþ olurum, acýlara ve üzüntüye bir daha buluþmamak üzere el sallarým
Ensar Türkay www.sairensar.tr.gg
Sosyal Medyada Paylaşın:
ensartr92 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.