SENSİZ GECE
Her gece uyanýrým sensizlik zamanýnda
Uykular haram bana sen yoksun ya yanýnda
Bir saðýma bakarým döner bir sol yanýma
Sarmaz seni kollarým hep düþer ucuruma
Kalkdým geceden kalma yanlýzlýk doldu odam
Seni sevdi yüreyim gönlüm bana sormadan
Hangi savaþdan kalma bu acý damaðýmda
Atýlmamýþ oklar var duruyor sadaðýmda
Gölge gibi kayboldun karagöz perdesinde
Söylenmemiþ sözler var sukud bulmuþ dilinde
Fikrimin göz yaþlarý damlar avuçlarýma
Gözümü sisler sarar çiy düþer yanaðýma
Daðlara sevdalýdýr karþýmda duran çamlar
Onlarda benim gibi karanlýklar da aðlar
Ýðde çiceklerinin kokusu gelir bura
Her nefesde götürür bambaþka rüyalara
Rüzgarlar yapraklarla efsaneler söyleþir
Yalnýzlar geceleri yýldýzlarla dertleþir
Ýki an’ým var benim gündüzlerim hep sensiz
Geceleri hayalin dolaþýyor bedensiz
Geceler bitsin artýk doðsun yeni güneþim
Yakalasýn elim den kara sevdalý eþim
Nazmi BAÞYÝÐÝT
09-06-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.