İNSANA BİRŞEYLER ANLATMAK LAZIM

Seyri sefer ettim ;düþtüm yola.
Takýldým kaldým, sevda-i kula
Gâh gül oldum, gâh diken.
Dikenle gül ayný daldan imiþ.

Yar kopardý goncamý, kokladý.
Hoyrat dal kýrýp, özüm yokladý.
Sýrrý Huda, yüzün tende sakladý.
Þemsin ziyasý ah ! kuldan imiþ.

Mirac-ý dýl’a cýktým efendim.
Kelamsýz, dilsiz kaldým efendim.
Neyi ,neyzeni bir buldum efendim.
Sazýn ses vermesi telden imiþ.

Yol çoktur; Kimi ‘tur’, kimi ‘su yolu’
Allaha ulaþýr bin bir isim hali
Hep bahane bulduk, þekli þimale
Fikir feraset; nokta virgüldenmiþ.

Yarsuad; Þair deðil, ah ! caným
Þiir yazmaz, iki gözüm caným
Ýnsana bir þey anlatmak lazým
Söz sündürmek, yaþanan halden imiþ.

Seyri sefer ettim düþtüm yola
Takýldým kaldým, sevda-i kula
Gâh gül oldum, gâh diken
Dikenle gül ayný daldan imiþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: