BİR VOLTİARE YORUMU
Sevmeyi öðrendik yaþam boyu
Dünyamýzý ülkemizi topraðýmýzý
Bütün insanlarý ayrýmsýz sevmeyi
Sadece insanlarý deðil, hayvanlarý da
Gerçeði yalansýz sevmeyi
Aþkýmýzý sevgiliyi sevmeyi
Daðlarý bozkýrlarý sevmeyi
Ormanlarý akarsularý sevmeyi
Kuþlarý kelebekleri arýlarý sevmeyi
Bize sevgiyi öðretti öðretmenlerimiz
Sevgisiz yaþayamayacaðýmýzý öðretti
Bizi biz eden bu sevgi yumaðýydý
Öðretenlerin bütün çabalarýna karþýn
Ýnsanlarý ayýrmaya baþladýlar
Gerçeði yalanla harmanladýlar
Aþký, sevgiliyi kirlettiler
Daðlarý bozkýrlarý bombaladýlar
Ormanlarý akarsularý yok ettiler
Kuþlarý kelebekleri arýlarý kovdular
Her gün biraz daha yalnýzlaþtýk
Gün geldi insan kendine yabancýlaþtý
Sömürgenlerin isteði de buydu
Hem onlara hizmet edildi
Ve biz acý çekmeye baþladýk…
Tarih, Voltaire’i haklý çýkardý
“Öðrenmek ve sevmek; acý çekmektir”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.