Sabýr dedim olmadý, hece yazmak zor iþti,
Aðzýna düþmek için armutlar erken piþti.
Havalarýn bin beþyüz, bence dinle dostunu,
Çatarsýn adamýna, deldirirsin postunu.
Okuyunca þaþarým, öðütler sýralanmýþ,
Edebi terimlerle edipler karalanmýþ.
Söze güvercin gibi attýrýyorsun takla,
Islanmýyor aðzýnda ne ot ne kuru bakla.
Biraz menfaat için söðüt gibi eðilme,
Yalancý hecelerle çamurlarda boðulma.
Buralarda doldurma dibi delik testini,
Seni bilenler anlar dürüstlüðe kastýný.
Haddini bil de coþma, kalem sana kul deðil,
Þiir senin olsa da yazan senin el deðil.
Herkes tanýyor seni, yutturamaz yutarsýn,
Havalara girerek bol keseden atarsýn.
Kova kova su döksen sulanmaz susuz kuyu,
Uyanýk geçinirken býrakmazsýn uykuyu.
Bu kafayla çok sürmez, köpük gibi bitersin,
Kendini sultan sanýp çöplüklerde yatarsýn.
Tanýmayan inanýr, ödünç yorumla kutlar,
Çömezlikten bir anda usta kaleme atlar.
Cehaleti býrakýp arif olmak gerekir,
Kalemimi çaldýkça dökülüyor nice kir.
Çok konuþma, akýl koy, boþ teneke baþýna,
Bir gün çýkar birisi, zehir katar aþýna.
Yýldýz TOKSÖZ
TEÞEKKÜR EDERÝM
Hissesine düþeni, her kim ise almýþtýr.
Kýsa kesip gazeli, sukunete dalmýþtýr.
Çetin KILINÇARSLAN
Haddini bilmez isen, bildirir sana zaman.
Kendine gel erkenden, yok olup olma yalan.
SOFUOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.