Garip adlý zamanýn fersiz bir neferiyim
Düþtüm düþeceðim tutun ya ellerimden
Yasaklar ülkesinde vizesiz mülteciyim
Bir sevda yaþýyorum bilmem ki ne bilmece?
Tipisi boranýyla, ulvi aþkýn pürçeði
Pençe pençe, engebe.
Sevdiðim sözlerindelerinde
Biri anlatsýn bana, aþkýn’la hýsým mýyým
Varla yok arasýnda belirsizlik
Ne gezer
Gün ýþýyana dek yaram sýzlar depreþir.
Açsam gönül sinemi, ne sitemler gizlidir
Siyah beyaz gölgeler, hep zihnimi eþeler
Zaman denilen olgu merhem olsa ne yazar
Zamansýzlýk ardýnda inim inim inlerken
Yürek sabrýn yitirmiþ canhýraþ çýðlýklarda
Doðan günde güneþle habbe oldun ekildin
Dokuyamaz hattalar kasideler ve gazel
Yürürüm hesapsýzca yýkýk þaþkýn, avere.
Bilmem ki?
Bu Leylalýk kimin sulbünden gelir
Neyim kaldý’ki benim her zerreme bulaþtýn..
Sevdanýn zirvesinde gönlüm sana fedadýr
Vâkýfsýn sen kalbime,
Vakýf
Gönül AYDEMÝR ADIGÜZEL..
07.06.2011