DİLİ GÜZEL SİVASIN
DÝLÝ GÜZEL SÝVASIN
Ýlkbahar ayýnda yapraðýn açar.
Aðaçlarda dalý güzel sivasýn.
Çiçekler etrafa kokular saçar.
Baðlarýnda gülü güzel sivasýn.
Soðuktur sularý temiz havasý.
Ýnsaný mert yiðitler yuvasý.
Gardaþlara çýkýp seyret sivasý.
Vaziyeti halý güzel sivasýn.
Karadýr kaþlarý selvi boylarý.
Atasýndan gelir güzel huylarý.
Ýstasyonda gezer aða beyleri.
Cadde sokak yolu güzel sivasýn.
Ýlmek ilmek tezgâhlara gerilir.
Türlü türlü desen þekil verilir.
Villa saray köþklerine serilir.
Halý kilim çulu güzel sivasýn.
Yýllarca söylenir ruhsati sözün.
Veysel’in selimin geçmiþin özün
Ruhunda türkü var çalýnýr sazýn.
Baðlamada teli güzel sivasýn.
Köse daðýndan alýr çiçeðini.
Onunla doldurur bal peteðini.
Yiyenler bilir balýn gerçeðini.
Peteðinde balý güzel sivasýn.
Söylenirsin dünya âlem dilinde.
Savrulaydým serin esen yelinde.
Yýllar oldu yüzemedim gölünde,
Barajlarý gölü güzel sivasýn.
Her bir köþesinde tarih kokuyor.
Hasreti yüreðim daðlýp yakýyor.
Kýzýlýrmak coþup coþup akýyor.
Irmaðýnda seli güzel sivasýn.
Âþýk metiniyim sivastýr ilim.
Hasretim sanadýr zordur bu halim.
Sevgi dolu gönlüm tatlýdýr dilim.
Gardaþ diyen dili güzel sivasýn.
Âþýk METÝNÝ. 21.01.2010.
Metin CANSIZ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.