Dünyaya İnsan Gelmişim
DÜNYAYA ÝNSAN GƏLMÝÞƏM
Mən nə kölə, nə dəki qul, dünyaya insan gəlmiþəm,
Hökm etməyə iddiam yox, ismidə pünhan gəlmiþəm.
Pozulubdur bu dünyanýn haqqý çəkən tərəzisi,
Əhrimənə qarþý duran canýmda tufan gəlmiþəm.
Mən Hürmüzdün övladýyam, ədalətdir səsim mənim,
Dünyadaký gözəlliyi eþq ilə duyan gəlmiþəm.
Nə Buddayam, nə kafirəm, nə Musayam, nə Ýsayam,
Dinimdəndə dönəmmirəm, çün ki, müsəlman gəlmiþəm.
Vicdanýmdýr dinim mənim, Allahým öz içimdədir,
Ýçimdəki haqq ilə mən zamana üsyan gəlmiþəm.
Ýnsan özü həqiqətdir, bu dünyadan uca durur,
Ýdrakýmda cahan kiçik, dünyaya meydan gəlmiþəm.
Coculuyam, bu dünyaný sanmamýþam beþcə gündür,
Zaman, məkan fəlsəfəsin bilib oxuyan gəlmiþəm.
DÜNƏN VƏ BU GÜN
“Dünənin alqýþlarý,
Dəyiþib ünvanýný”.
Ay ustadým tutublar,
Siyasətin canýný.
Dünən þərə əl çalan,
Bu gün xeyrə ucalýr.
Dünən þərə alçalan,
Bu günə də əl çalýr.
Onlar üçün fərqi yox,
Xeyir nədir, þər nədir.
Əqidə kasýblarý,
Nə bilir bəþər nədir.
Dünənin “kommunisti”,
“Sað”adýný alýbdýr,
Dünənin Allahsýzý,
Bu gün “hacý”olubdur.
Nə olsun ki, fýrlanýr,
Bu dünyanýn kütləsi.
Dolub insan canýna,
Þeytanlarýn fitnəsi.
Çün ki, fələk fýrladýr,
Öz çərxini tərsinə.
Bilinməyir dünyanýn,
Düzəni nə, tərsi nə.
Dünən də fýrlanýrdý,
Bu gün də hey fýrlanýr.
Dün ki, xeyrin önünə,
Bu gün þər dýðýrlanýr.
Mən də öz əqidəmi,
Dəyiþmədim heç nəyə,
Əqidəsizlər məni,
Cəhd etdilər əyməyə.
Əyilməyir vicdaný,
Canlý olan heykəlin.
Ýnsanlarý azaddýr,
Ədalətli ölkənin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyraqif Coculu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.