Başkent Güvercini

-Rahmetli mânevi babam Þair Ahmet Tufan Þentürk anýsýna
-I-

Bir emânetim vardý sende
Ey Baþkent güvercini..!
Ne yaptýn, ne ettin söyle bana..? !
De hadi..!

Gün doðumlarýnda hangi balkona konacaksýn korkusuz..?
Kim verecek yemini..?
Bük boynunu, aðla benim gibi
Aðla haydi..!

Madem zordaydýn, dardaydýn madem
Haber salsaydýn ya kanat kanat
Can isteseydin vermez miydim,
Göndermez miydim buralardan..?

Þimdi sen öksüz, ben öksüz
Aðlaþýyoruz bak iþte..!
Mavi çaydanlýktan su koyan var mý balkona.?
Seher yeliyle usulcacýk
Yemini serpen el, nerede hani..?
Konu komþu uyanmasýn aman diyerek
Fýsýltýlarla sýcacýk konuþan, dertleþen, hatýrýný soran
Yok, yok deðil mi..?
Aðla hadi..!
Aðla Baþkent güvercini, aðla...!

-II-

Öyle zarif, öyle þýktý
Çilelere alýþýktý
Düþmanýyla barýþýktý
Benim babam Ahmet Tufan...

-III-

Alabahar Toroslara gelende
Toprakla su, gülende cemre cemre
Kara bulutlarý sildi süpürdü
Güvercin kanadý taktý yürüdü
Benim babam
Toroslara alabahar gelende...

Barýþ türküsünü çalýp söyleyip
Has þiiri yaza yaza
Göklerce gürleyip
Hoþ bir sâda koydu gönül göðüne
Tam dokuz Mayýs’ta vardý düðüne
Benim babam Ahmet Tufan...

-IV-

Sonsuz semalarda uçan güvercin
Yol sorma, ben bilmem, hüzünlüyüm bak.
Ne diye sen bana danýþýyorsun...?
Bilirim babamla konuþuyorsun.

-VI-

Toroslarýn buluta deðen doruklarýnda
Bir gül açar þimdi bir gül
Barýþtan, sevgiden, dostluktan yana
Esentepe baðlarýnda...

(9 Mayýs 2005)

Mustafa Ceylan


Sosyal Medyada Paylaşın: