Hayatýn en aþaðalýk yerindeyim Kelimeler dolusu pisliðin çinde Boðulmaktayým
Susup gidiþlerim yalandý Aslýdna baðýra baðýra geliyordum sana Kifayet kabul etseydi azda olsa Aþkla aðlayýþlarým gözden olsaydý Ruhuma doluþmasaydý acý Belki ellerinde can veriþimi görürdün
Gerçi sen, yüzüme baktýn Ellerime baktýn Gözlerime bakmadýn
Eðer cesaret edebilseydin Baksaydýn göz bebeklerime Siyahýn sana olan aþkýný görürdün Ruhumun çýðlýklarýný görürdün Yaþayanýn et kemik Ölenin ben olduðumu bilirdin Belki kendinin nasýlda içime hapsedildiðini Benim nasýlda sende kaldýðýmý görürdün
Yalnýzlýðýmda bile Adýný söyleyemeyip Yutkunduðumu duyardýn
Fýrlattýðýmý kendimi uç noktalara Sýyrýldýðýmý kendimden Vuruþtuðumu özümle Ýsyan ettiðimi doðruya güzele Ve kendimi nasýl çiðneyipte Hiç ettiðimi görürdün Biraz olsun göre bilseydin Belki sende tabutuma dokunur Cesedime ’’Seni seviyorum’’derdin
Mustafa Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.