Dolaþýrým bu aþktan, Mecnûna döne döne
Elif gibi firaktan, bir Nûna döne döne
Deðirmene atýlmýþ, bir avuç buðday gibi
Yaþarým hicrânýndan, bir una döne döne
Hasretinden inlerim, garîb elde ney gibi
Mevlâna olup erdim, sukûna döne döne
Aþktan dökülen eþkim, câm-ý cânda mey gibi
Taþar her didârýmdan, pür hûna döne döne
Nigâhýn zehirli ok, kaþlarýnsa yay gibi
Ýnce nûku saplanýr, uyûna döne döne
Þu dünyada yaþarken, dertten âzâd bey gibi
Melâlim vardýr aþktan, mahzûna döne döne
Cânda firâk u vuslat, Merve ile Say gibi
Koþarým arasýnda, cünûna döne döne
Sandým ki o gözlerin, nûrânî bir ay gibi
Pervâne olup düþtüm, oduna döne döne
Soner ÇAÐATAY 3 Haziran 2011 / Wupppertal / Almanya
Kelimeler:
Elif (ا) , Nûn (ن)
Nûk: Ok ucu
Uyûn: Gözler
Eþk: gözyaþý
câm-ý cân: Kalp, gönül kadehi
didâr: göz
pür hûn: Çok kan, kandan göl
garîb: yabancý
sükûn: Huzur
Melâl: Býkmak, usanmak
cünûn: deli