AŞKA İKİ KURŞUN AYIRDIM
Ýlk zamanlar
Göðün göðsünde nur yaðardý hislerime
Aldýrmazdým hiç
Deðiþ tokuþ içinde alýn yazýsý kadere
Elzemdi varlýðýn elvan elvan açan gülüþlere
Þimdi ise emsaldir hüzün perçemi sönük cehreme
Sensiz geçen her saniyem ziyan olu verdi
Serimi sardý kuru bir avuntu
Zamansýz gelendi çulsuz oturdu
Berat eti bencil umusuzluðunun vurgununda
Bilahare dolu aþk testisi fazlasýný almaz
Yosun baðlamýþ hata çeþmesinden
Her þey biat etimde sensizliðe edemedim
Oysa ne kadar çalaktý yüreðim
Kurdu gecelerde derme çatma hayalini
Delik deþik sinemde
Densiz olan anýlarý
Bir yol gel al benden geri
Al ne olursun
Söz verdim kendime
Artýk devþirmiyeciðim acýlarýný
Dilbazlýðýmý elgin yüreðine býrakmýyacam
Empoze sarhoþluðunu unutup
Batýk kalbinden atýyorum kendimi bilinmeze
Duyarsýn belki aþkýndan öldüðümü
Duyarsýn
Kim bilir?
avenedir gözler yüreðe yol çizerken...............
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.