İSYANIM...
Ecel merdivenini çýkarken aðýr aðýr,
Ömrünün son demini, hatýrlatýr saatler..
Kader ’son’u yazýnca, istersen baðýr-çaðýr,
Vuslatýný gölgeler, unuttuðun vaatler..
......................................................Kâlu-belâ þahittir, hatýrýma isyaným..
Yeni doðan bebeðin, avazýnda saklýdýr,
Hayat denen yoksulun, göstereceði cefa..
Biadým gözyaþýna, tebessüm yasaklýdýr,
Yüzüme düþen hüzün, ahde duyduðum vefa..
........................................................Iþýða tahammülsüz, gözlerime isyaným..
Müslümanýn imaný, idrâkine muadil,
Aklýn almadýðýný, inkâr eder sol yaným..
Acziyetim ayyukta, nefsim hak yer ’Hak’ âdil,
Ben ölmüþüm ardýmdan, kalmamýþ aðlayaným..
........................................................Muvazenesi þaþmýþ, ruhumadýr isyaným..
Kendinden emin nefis, Azrail’e yan bakar,
Haddine sýnýr koymaz, görsen ecele gâlip..
Boyun eðmez takdîre, kibiri çok can yakar,
Hayattan geçti gönlüm, intiharlara tâlip..
......................................................Meleðimden rol çalan, cürretime isyaným..
Zamanýn ar fakiri, hayrý þerre karýyor,
Boynum kýldan incedir, payýma düþen ah’a..
Emanet tende caným, sahibini arýyor,
Ya kul olur nefsine, ya kurbandýr Allah’a...
.......................................................Yaradanýna hain, nefesime isyaným..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.