Doðru söyledi dokuz köyden kovuldu
O kovulan en sonuncusuydu
Sürgünde ne yurt ne yürek buldu
Seyyah oldu dolaþtý durdu
Viran gönlü açmadan soldu
Deli kýz dediler ona
Lafýný sözünü bilmedi
Kimseleri beðenmedi
Alaycý üslûbu lâl deðildi
Deli kýz susmadý soytarýya
Kendini bi halt sanana
Dokuz köy onu kovsada
Bildiðini okudu hinsiz
Deli kýz deli gibi sevdi bir zamanlar
Gitti hayallerinin peþinden
Bi-çare deli divane ettiler
Umut kundaklý sýrdaþ edindi hayalleri
Yüreðini köþeye sýkýþtýrdý
Onsuzluðun en kuytusuna
Boynu bükük çýðlýklara uyandý
Yýrttý geride kalan enkazlarý
Perdesizdi deli kýz
Onun için matemlere girdi
Siyah gecenin koynunda
Yoruldu hayata yýlgýn
Ateþinin külleri arasýnda
Varlýðýndaki yok oluþunla onun
Zincirli yaþadý deli kýz
Aradý sevdiði vefasýzýný
Yýllarca soðuk kaldýrýmlarda
Kayboldu ýssýz sokak aralarýnda
Doðru bildiði doðrusunu
Sordu yýkýk viranelerin
Ayyaþ konuklarýna
Mesken edindi metruklarý
Sývasýz moloz yýðýnlarý sakladý
Tiz perde çýðýrtkanlýklarý
Deli kýz kanayan yüreðine attý
Ruh tabibi ruhuna kavuþsun istedi
Deli kýza uçup giden ruhu gerekti
Dermansýz derde çare yoktu
Ne o deli kýzý bulabilirdi
Ne de deli kýz dokuz köyden kovulan
Bir doðrucuydu artýk
BÝRGÜL AL 06-06-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.