TÖVBESİZ VEBÂLİM...

Ayrýlýðýn üstünden koca bir a/sýr geçti.
Göz/bebeðin utangaç, inkâr için çok geçti.
Yüreðin cin/ayeti, çarpmaya beni seçti.
Benden yad/igâr kalsýn, bedduam dimaðýnda..



G/özün g/özüme mýhlý, g/ayrý sen helâlimdin.
Bil/sen aklýmda s/aklý, tövbesiz vebâlimdin.
Yýldýzýmý koynunda, taþýyan hilâlimdin.
Akdim kâlu-belâdan, dem alýr otaðýnda..



Sevdan bir yol ayrýmý, ya müebbed ya ölüm.
Ya ömür boyu cinnet, ya sensiz cennet gülüm.
Hangi sana yönelsem, dört baþý mâmur zulüm.
Seni þems/ten sorarým, yol bilmem sokaðýnda..



Aklým baþýmdan firar, karýþýyor ezberi;
Yürek silmek bilmiyor, g/özü âhû dilberi;
Gururu hiçe sayýp, diyemedim ’gel beri’,
Bir ninni bekler sevdam, gönül salýncaðýnda,
Sessiz veda et yârim, aþk uyur yataðýnda..


Sosyal Medyada Paylaşın: