AKLIMA DÜŞTÜ

Evi süpürürdük çalgýç, çalýyla,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü
Teleme çalardýk maya dalýyla,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

Kalaylý tas ile içerdik suyu,
Zamanla deðiþti herkesin huyu,
Kirlilik çoðaldý, azaldý duyu,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

Öküzle sürerdik koca harmaný,
Allahtan dilerdik saðlýk, dermaný,
Atamýz verirdi bize fermaný,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

Yoðurdu çalardýk yayla damýnda,
Aydýnlýk gizliydi çýra, çamýnda,
Lezzet bulunmazdý meyve hamýnda,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

Dut baþýnda daldan dala sekerdik,
Dalý tutar kendimize çekerdik,
Eylül gelir ekinleri ekerdik,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

Ekim ortasýnda bozardýk baðý,
Hýzmanda saklardý biz tereyaðý,
Poþet bilinmezdi örerdik aðý,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

Ekim sonu kar düþerdi daðlara,
Kýþ telaþý düþer idi saðlara,
Özlem duyuyorum eski çaðlara,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

N e çayý bilirdik ne de þekeri,
Bilmezdik ne kamyon nede tekeri,
Mutluydu, mesuttu, evli bekarý,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

Oðuzsoylum geçmiþini özledi,
Senelerdir yola baktý gözledi
Birçok þeyi takip etti, izledi,
Çocukluk günlerim aklýma düþtü.

30 Mayýs 2011 Pazartesi

Sosyal Medyada Paylaşın: