gönül içinden geçenleri yapmakla meşgulsün
kimseyi umursadığın
sözleri dinlediğin yok
ne ayıp
ne utanmak geçer kitabında
her şey olurdur babında
gönül kalpleri takmadan kanatlanır gidersin t-uzaklara
senden hesap sormak
sana iyi çocuk ol emri vermek mümkün değil
başına esenlerle
niyetine aldıklarına yol alırsın
kim ölmüş
kim sağ kalmış
karşıki dağda hangi çiçek solmuş
yanından allahın her günü geçtiğin mecliste
hangi gerçekler demlennilmiş çay eşliğinde
ilgilendiğin mi var
gönül
her halin başka bir şiir
normal insanken
aşıkken
uyurken kafana göre takılır
canına göre konuşur ya da susarsın
ya da bilinmez olursun
görünür kiplerde
gönül iki tek yarım elmayken bile
nice dünyasın
herkeste değişik güyasın
ve kabul et çok bencilsin
fazla kendinsin
acayip kendini düşünürsün