Mehmet’im kara yagýz delikanlý gönlümüzün efendi genci hadi be yegenim bir gözünü aç bir nefes al ben iyiyim de be Mehmet’im...
yoðun bakým odasýnýn hapishane kapýsýna benzediðini nerden bilebilirdim ne kötü hiç bir þey yapamadan eli kolu baglý beklemek...
bir haber doktor bey sadace gülerek vereceðin bir haber ne kadar mutlu edecek bizi bir bilsen hastane bahçesi umut otaðýmýz adeta bekliyoruz bir haftadýr...
hadi Mehmet’im hadi yegenim hadi aslaným silkin bir kalk yatagýndan bir gülümsemen bize hayat verecek...
yoðun bakýmlarda ne hayatlar umut bekliyor günlerce aylarca hastane bahçelerinde önce allah sonra doktorlar ne hayatlar kurtarýyor...
bu çile bitecek Mehmet’im bu acý son bulacak üzülme yegenim yatan degil yeten ölürmüþ dostum ali...
aglamak çözüm deðil biliyorum gücümüz gözyaþýmýza ve kendi suratýmýza yetiyor teyzem kýzý ama gül artýk inþallah Mehmet’imiz tutundu yaþama...
CEMAL KAYA Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalkaya07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.