BEN HEP BEN OLDUM
BEN HEP BEN OLDUM
Topraðýn kokusunu sevdim yaðmurdan sonra
Ve de yaðmurun önemini anladým hayatýmda
Karanlýk gecede yalnýzlýkta dondum
Ama her zaman ben hep ben oldum
Çýplak ayakla yürüdüm belki çakýllý yollarda
hep seni aradým caným yandýðýnda yanýmda
Doðru ya sence çocuktum aptalca hayaller kurdum
Ama her zaman ben hep ben oldum
Yelkovaný takip ederdim saatlerce
Belki bir kapý gýcýrtýsýna muhtaçtým günlerce
Sensiz aksamlarda kafamý yastýða bastýrarak uyudum
Ama her zaman ben hep ben oldum
Zaman geçerken ben yoruldum
Kim bilir yapraktým sonbahar gelmeden kurudum
Ve düþerken dalýmdan usulca, gözlerimi yumdum
Ama her zaman ben hep ben oldum
Arada kendimi benzetirdim bulutlara
Onlar gibi yaðmur dökerdim yanaklarýma
Bir süre hayata sövüp sustum
Ama ben hep ben oldum..
çðrylmz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.