BEŞİNCİ MEVSİM

Uzak bir dað baþý yalnýzlýðýndayým.
Kimsesizliðimi geçmiþe yazdým.
Pervasýz esen rüzgarýn sesi çýðlýðým,
Geniþ alanlara daðýlan bulutlar ruhum,
Karanlýðý mum gibi delip geçen yüreðim,
Duvarda gölge oyununda geçmiþimle
Hayata dargýnlýðým sitemlerimin içinde
Benim yaþadýðým beþinci mevsim…

Gençliðimi unuttum,
Zamanýn hangi anýndayým bilmiyorum.
Hiçbir þeyden yorgun deðilim.
Piþmanlýk yok rüyalarýmda.
Sessizliðe mahkum olmak deðil korkum.
Çýðlýklarýmýn saðýrlaþtýrdýðý zamandan
Arýndý haykýrýþlarým.
Öylesi berrak,
Hem heyecanlý hem sakin,
Sessizliði delip geçen
Yalnýzlýðýmýn kimsesi sesim.
Kirlenmemiþ bir savaþýn tam ortasýnda
Benim yaþadýðým beþinci mevsim...


Cennetle cehennem arasý duraklardan birinde
Umarsýz, birazda ürkek
Sabýrla bekleyenim.
Olmak istediðim yaþamýn hayali,
Dalgalarýn vurduðu kayalýklarda,
Beklenen zamanýn gelmesine dua edenim.
Fýrtýna öncesi sakinliðin içinde
Gözlerim mesafelere kilitli,
Dondurdum zamaný,yüreðime hapsettim
Benim yaþadýðým beþinci mevsim...



Düþ yorgunuyum kaç zamandýr
Bað bozumunu bekliyor umutlarým
Can yangýlarý üzerinde baharý bekliyorum
Derinliklerin sarhoþuyum
Sessizliðe bir kelime daha ekledim iþte
Yokluðun çaresizliðinde divaneyim
Deviriyorum bir günü diðerine
Kalmadý zamaným, son demleri sevdamýn
Zaman þimdiyi gösteriyor
Benim yaþadýðým beþinci mevsim

10,05.2007 Mirage

Sosyal Medyada Paylaşın: