Bir hayraným ben,
Kime diye sormayýn benden
Bilinmeyen bir elden
Vakti kuþanmýþ giden
Bir turna gökte süzülen
Bir yaðmur buluttan dökülen
Bunlara bir hayranlýk duyan
Kendime hayran olan ben!...
Menekþeler dalýnda solar mý,
Bülbül, yuvasýna konar mý
Yaralar içerimde donar mý
Solmuþ yürekler yanar mý
Hayraným hayran;
Orada yanan anam,
Ben de süzülen bir buluta hayran!
Unutma,ey daðlar!
Yüreðim senden yukarda çaðlar,
Adýmlarým küçük,umutlarým büyük
Aðlarým aðlarým yüreðimle daðlarým
Geçit vermese sarp kayalýklar,
gökyüzünde süzülerek akar,
Ýþte o yürek benim,
Bense bu kainatýn sahibine;
HAYRANIM......!
Yýl:25.04.2009
Saat:15.10-15.20
Yer:Baþakþehir/ÝST
(Veli Toplantýsý)
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.