aþk ve sevda,da þüphe varsa eðer mum gibidir.. saygý yoksa eðer, sönüp gider. kemirir beyni ruhunu esir alýr , sýkar göðüs kafesini delirtir seni. adým atsa bir sebep ararsýn, hiç yoktan kavga ararsýn , nara atýrýr þüphe, girmiþtir beyin hüçrene bir kere , bin yýl geçsede akýlanmazsýn sen yaþamak acý verir ,aldýrmaz tat þüphe , tat alamazsýn çiçekten dikenden alamazsýn tat daðdan /ormandan çimenden nehirden bakarsýn mas mavi denize /bakarsýn göle nehre suda yüzer balýk /balýklar seviþir sen dalýp gitmiþsin gezersin geçtiðin yerde ne var bilmezsin sen artýk antik bir ruh canlý bir cesetsin, irfan kökten
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.