GÜNEŞİ ELLERİMLE BOGMAK İSTEDİM

DÜN OTURDUM
bir kaynýn üstüne.
tüm ovayý seyrettim,
neredemi oturdum!
cehennemim dibinde,
sen hep söylersin ya.

neyse


usta þiarlein dedigi gibi
sevda yüklü kervanlar senin kapýndan geçer
þimdi ise baþka kervanlar göcte zamansýz
nedense.


baþaklar boynu bükmüþ,
çiçekler bir tuhaftý.
yakýndan bakýnca da,
agladýklarýný gördüm.


neden



sevdalae nedensiz bitiyor günümöüzde
ndensiz baþladýklarý gibi.



tarladan toplanan
binbir çeþit bitkiler,
üstg üste yýgýlmýþlar,
cansýz canlýlar gibi
sonlarýný bekliyorlar.


herke bir þey peþinde
sen neyin peþindesin.




belki umrunda degil,
yana ovalar gibi.
yaktýgýn ovanýnda,
farkýnda hiç degilsin.


gün bitti, gün dönüyor,
gece geldi, gelecek.
tarladaki insanlar,
son hazýrlýktalar.


ufukta bir süliet,
seni anlatýr bana.
güneþ batarak gelip,
ha öptü, ha öpecek
o meþhur kýzýllýgýyla
seni dudaklarýndan.

imkaným olsa,
güneþi,
elleriml bogmak isterim,
seni öptügü için.

oturdum bir kayaya
yalnýz seni düþündüm.
yalnýz seni seyrettim,
sen olmasan bile.


04.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: