Kütahya
Yakýn Eskiþehir’e Yakýn Afyon’a,
Kütahya porselen Can katar cana,
Ününü duyurdu bütünü cihana,
Türkiye’de tekten þirin Kütahya.
Gürül gürül akar dere çaylarý,
Güzel ilçeleri güzel köyleri,
Has insandýr efendidir beyleri,
Kalbimizde baþka yerin Kütahya.
Yakýndýr Ýzmir’e komþu Uþað’a,
Havacýlýk dersi verir kuþaða,
Koca ninem ninni söyler beþiðe,
Geçmiþ mazilerde derin Kütahya.
Ege bölgemizin Ege’nin gülü,
Hoþtur insanlarý tatlýdýr dili,
Hiç solmaz gülleri þendir bülbülü,
Ne güzel sularýn serin Kütahya.
Garip Metin’imin garip sýlasý,
Hasret koyar engel gurbet belasý,
Hepsi orda amca, dayý, halasý,
Kýsmetse gelirim yarýn Kütahya.
Çoktur güzelleri kaþý keman ok,
Arasýn bulunmaz baþka yerde yok,
Fedakâr insaný gözü gönlü tok,
Daha da iyi olur yarýn Kütahya.
Hiç büyük þehire yoktur özenim,
Ne tadým ne tuzum yoktur düzenim,
Veysel der; Ben sana aðýt yazaným,
Hiç düþmez dillerden yarýn Kütahya.
Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.