Þu an,
Gecenin sabaha en yakýn olduðu zaman
Uykusuzum,bedenim yorgun.
Yoksa sen..
O sevda þehrinde uyuyormusun?
...Dýþarýda hafiften bir yaðmur
Mevsim Sonbahar olmalý.
Ýçimde bir karmaþa,
Çýðlýk çýðlýða haykýrýyorum.
Sensizliðe hiç zamaným olmadý biliyormusun
Parçalara böldüm bedenimi paramparçayým.
...Hatýrladýðým tek þey sensin ömrümde
Her parçamda sen varsýn.
Neresinde olursam olayým zamanýn
Bil’ki...
Ýnce bir sýzýdýr içimde yokluðun.
Sensizliðin kaçýncý Sonbaharý bu kimbilir
Yaklaþan gün aþýrý ölümümdür biliyorum,
Biliyorum da..
Yinede sana beddua etmeye kýyamýyorum.
Seni özleyen bedenimi avutamýyorum.
Kulaðým her an kapýda,
Yollara düþmüþ hasretim.
Sen olmayýnca..
Uykusuz gözlerimi uyutamýyorum.
A.Nevzat Uçar.
07/Temmuz/1997. Saat:05-10.
Fatih/Ýstanbul.
Nevzat Uçar
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.