topraktan sýkýlmayan çocuklarýz
dumaný hiç eksilmeyen
dað baþýnda büyümüþtür düþlerimiz
dikenlerimiz güllerimiz kadar masumluðunu korumuþtur
tehlikeler karþýsýnda
baharýn rengiyle yýkanmýþtýr masallarýmýz
kimseden korkumuz
kimseden çekinmemiz olmamýþtýr
çiçeklerimize sahip çýkmak
gerçeklerimizi korumak
anne babamýzýn saðlam öðüdüdür
güneþe selam vermeyi devrim sayan biz çocuklara
toprakla haþýr neþire boyanmýþ çocuklarýz
doðal davranmak
sabrý elde tutmak
ve yaþanýlýr bir ortam saðlamak
bir oyundan ibaret bizim için
bizim için
kötü insanlara inat iyilikte yarýþmak
onca hataya raðmen büyükleri saymak
sayýsýz tahribatta bile tabiatý güzelleþtirmek
þiir gibi
aþk gibi kutsaldýr