KARANLIK

En karanlýk gece bu,
Yýldýz yok, ay yok...
Üstüme parlayan ýþýk yok
Soðuðu hissediyorum.

Ýhtiyaç duyduðum saatte
Kimse beni önemsemiyor,
Ben sana eriþebildiðimi düþünürken
Elini bile uzatmadýn.

Yalnýzlýðýmda,
Aklýmýn yoldaþý senken,
Durdurmayý deneme,
Düþüncemi deðiþtiremezsin.

Yerimi bulmak ve
Seni tatmin etmek için...
Ne kadar denediðimi bilemeyeceksin.

Ben gittiðimde,
Her þey daha güzel olacak
Anlamaya çalýþma!

Nasýl senin için yaþadýysam,
Þimdi senin için gidiyorum,
Senin adýný solukladýðýmda,
Vücudum sürünse de, gidiyorum...

Yürüdüm, yalnýz yürüdüm
Cennetin içine
Orasý benim için daha huzur dolu
Fakat uzak, çok uzak...

Mükemmel bir hayata doðru
Önce ben ölmek zorundayým,

Her güzel þeyin bittiði gibi,
Yeniden baþlayacaðý yere doðru...


Sosyal Medyada Paylaşın: